ភ្នំនេះមានអត្តសញ្ញាណពិសេសរបស់ខ្លួនរួមមាន៖ ១.ទេសភាពសមុទ្រឈើបីដំណាក់៖ ដំណាក់ខ្ពស់បំផុតនៅលើកំពូលភ្នំដែលអាចមើលឃើញទេសភាព៣៦០អង្សារ និងភ្នំធំ ២.ជ្រលងភ្ជាប់និស្ស័យ ៣.ល្អាងអូន ៤.ល្អាងបង ៥.ល្អាងទឹកចេញ ៦.ល្អាងសត្វប្រចៀវ ៧.ល្អាងខ្លាកូនក្រមុំ(មាននាងក្រមុំម្នាក់ថែរក្សាកូនខ្លាក្នុងល្អាងនោះ) ៨.ពពួកសត្វដូចជាប្រចៀវ ស្វា និង៩.ពពួករុក្ខជាតិដូចជា ដើមស្រឡៅ ចន្ទភ្នំ រកា ជ្រៃ ដំបងយក្ស ពោធិ៍ រលួស សំរោង។ភ្នំឈ្ងោកស្ថិតនៅត្រង់ចំណុចដែលមានរយៈទទឹង(១៣° ៤៦’ ៣៨.៥២៩៨៣៩០០”) និងរយៈបណ្តោយ(១០៥° ៤៤’ ៥៤.២២៣៤៣៩៩៩”) ស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រភូមិឆ្វាំង ឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត ខេត្តស្ទឹងត្រែង ប្រមាណ៤៤ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងស្ទឹងត្រែង។ តាមផ្លូវជាតិលេខ ៩ ពីខេត្តស្ទឹងត្រែងឆ្ពោះទៅខេត្តព្រះវិហារ ភ្នំនេះស្ថិតនៅខាងស្តាំដៃ។ ត្រង់បង្គោលថ្មលេខ ៥០៣ មានផ្លូវក្រាលគ្រួសក្រហម បត់ចូលរួចបន្តដំណើររហូតទៅដល់ភ្នំឈ្ងោក(ជិតដល់ភ្នំមានផ្លូវលំបាកបន្តិច តែរថយន្តអាចទៅបាន សូមកុំបោះបង់រួចបន្តដំណើរប្រមាណ២០០ម៉ែត្រ អ្នកនឹងទៅដល់)។ នៅពេលទៅដល់ មានអ្នកភូមិនៅរង់ចាំស្វាគមន៍យ៉ាងរាក់ទាក់ ហើយពួកគាត់ជាយុវជនជនជាតិដើមភាគតិច(កួយ)។ គាត់នឹងជូនទៅកន្លែងសំខាន់ៗដូចខាងលើ។ សូមជម្រាបថា មានបងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចកួយប្រមាណជាង៣០០គ្រួសាររស់នៅក្បែរភ្នំនេះ ហើយចងក្រងជាសហគមន៍មើលថែរក្សា និងការពារធនធានធម្មជាតិនៅតំបន់ភ្នំនេះរួមទាំងភ្នំឱ្យបានគង់វង្ស។ ភ្នំនេះជាប្រភេទភ្នំថ្មស(កំបោរ) និងជាកន្លែងទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកចូលចិត្តធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ និងឡើងភ្នំ។…

មានរឿងដំណាលថា មានព្រះពុទ្ធរូបតូចៗចំនួន៦០អង្គ ធ្វើពីស្ពាន់-សំរឹទ្ធត្រូវបានចោរលួច និងប្លន់បានយកទៅលាក់ទុកក្នុងពាងក្នុងល្អាងភ្នំក្ងោកមាស។ នៅឆ្នាំ២០១៧ យុវជន៣រូបរស់នៅក្បែរភ្នំនោះ អាយុប្រមាណ១៧ឆ្នាំ បានចូលទៅក្នុងល្អាងដើម្បីបាញ់សត្វប្រចៀវ ហើយបានប្រទះឃើញពាងដាក់ព្រះពុទ្ធរូបខាងលើ។ ដោយសារបារមី និងពន្លឺចែងចាំងចេញពីព្រះពុទ្ធរូបទាំងនោះ ធ្វើឱ្យអ្នកភូមិផ្អើលមកមើល ហើយក៏បានដឹងដល់អាជ្ញាធរ។ ព្រះពុទ្ធរូបទាំងនោះត្រូវបានគេដឹកយកទៅតម្កល់រក្សាទុកនៅសារមន្ទីរជាតិ នៅរាជធានីភ្នំពេញ(?)។ អ្នកភូមិក៏បានប្រាប់ផងដែរថា នៅក្នុងល្អាងភ្នំក្ងោកមាសនេះ មានធ្នូដែកបុរាណដែលគេប្រើសម្រាប់បាញ់សត្វក្ងោក តែបច្ចុប្បន្នមិនដឹងស្ថិតនៅទីណា។ភ្នំនេះមានតម្លៃវប្បធម៌(ព្រហ្មញ និងពុទ្ធសាសនាដែលពលរដ្ឋកម្ពុជានៅគោរព) តម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ(ភ្នំថ្មស/កំបោរ អាយុកាលពាន់ឆ្នាំ) តម្លៃសោភណ្ឌភាពធម្មជាតិ(ទេសភាពព្រៃភ្នំ) ជាទីជម្រកសត្វ-រុក្ខជាតិច្រើនប្រភេទ និងមានតម្លៃច្រើនទៀតដែលយើងមិនទាន់ដឹង ដូចសំដីមាសលោករដ្ឋមន្ត្រីបរិស្ថានសាយ សំអាល់៖«អ្វីដែលយើងបានដឹងគឺ តិចជាងអ្វីដែលមិនទាន់ដឹង»។ ភ្នំក្ងោកមាសស្ថិតនៅត្រង់ចំណុចដែលមានរយៈទទឹង(១៣° ៤៥’ ៣៤.៧៩៧៩៦០០០”) និងរយៈបណ្តោយ(១០៥° ៤៤’ ៥៥.២៦៩៥៩៩៩៩”) ក្នុងភូមិឆ្វាំង ឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត ខេត្តស្ទឹងត្រែង ប្រមាណ៤៤ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងស្ទឹងត្រែង។ តាមផ្លូវជាតិលេខ ៩ ពីខេត្តស្ទឹងត្រែងឆ្ពោះទៅខេត្តព្រះវិហារ ភ្នំនេះស្ថិតនៅខាងស្តាំដៃ។ ត ្រង់បង្គោលថ្មលេខ៥០៣ មានផ្លូវក្រាលគ្រួសក្រហម បត់ចូលរួចបន្តដំណើររហូតទៅដល់ភ្នំក្ងោកមាស មុនទៅដល់ភ្នំឈ្ងោក។ ភ្នំក្ងោកមាសនេះ មិនទាន់មានការរៀបចំបានល្អសម្រាប់ទទួលភ្ញៀវនៅឡើយទេ។ពលរដ្ឋកម្ពុជាគ្រប់រូបចង់ឃើញព្រះពុទ្ធរូបទាំងនោះនៅគង់វង្សនៅសារមន្ទីរជាតិ និងចង់ឃើញសុខសន្តិភាព និងការរីកចម្រើនរៀងរហូតនៅប្រទេសកម្ពុជាដែនដីសុវណ្ណភូមិ៕ ប្រភព៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក​…

ប្រាសាទភ្នំបាយ៉ង់កោមានភាពល្បីរន្ទឺ និងចំណាស់ដែលមានក្បាច់ចម្លាក់ដូចជា ក្បាច់គូឌុ ក្បាច់រំយោល ក្បាច់ភ្ញីវល្លិ ក្បាច់ចិញ្ចៀន ក្បាច់អង្កាំ និងក្បាច់ផ្កាចន្ទន៍។ សូមគោរព និងដឹងគុណបុព្វបុរសខ្មែរចំពោះសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌអរូបី (ក្បាច់ទាំងនោះ)។ តួប្រាសាទបាយ៉ង់កោនៅមានរូបរាង តែត្រូវការការជួសជុល ថែរក្សា និងការពារ។ ប្រាសាទត្រូវបានកសាងដោយព្រះបាទ ភវវរ័្មនទី២ នៅសតវត្សទី៧ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ការកសាងប្រាសាទនេះពីឥដ្ឋ ថ្មបាយក្រៀម និងថ្មផ្សេងៗនៅលើកំពូលភ្នំកម្ពស់៣១៣ម៉ែត្រដោយវិធីណា គឺដឹងតិចតួចណាស់។ប្រាសាទភ្នំបាយ៉ង់កោស្ថិតត្រង់ចំណុចដែលមានរយៈទទឹង១០° ៣៨’ ២៨.៧៣៣២៧៩០០០០” និងរយៈបណ្តោយ១០៤° ៥០’ ៣៥.៣៩៤៣៥៩០០០០” និងនៅភូមិពោធិរោង ឃុំព្រះបាទជាន់ជុំ ស្រុកគិរីវង់ ខេត្តតាកែវ មានចម្ងាយ១២១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ ឬ៤០គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងដូនកែវ។ ទោះបីជាផ្លូវជាតិលេខ២នៅលំបាកបន្តិច តែកូនចៅគ្រប់រូបនៅតែមកលេង និងមើលថែប្រាសាទនេះ។ នៅពេលមកដល់ មានផ្លូវចាក់បេតុងដែលបានចាប់ផ្តើមកសាងនៅឆ្នាំ២០០៨ (?) ប្រវែង២៥០០ម៉ែត្រ ពីជើងភ្នំឡើងរហូតដល់កាំជណ្តើរប្រាសាទដែលមាននារីបើកបរម៉ូតូជូនភ្ញៀវឡើង។ សូមចូលរួមថែរក្សាសម្បតិ្តបេតិកភណ្ឌជាតិយើង តាមរយៈការអញ្ជើញទៅមើល។ ក្រុមការងារបានមកផ្តិតយករូបភាពខ្លះៗនៃប្រាសាទបាយ៉ង់កោនៅចុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ និងសូមបន់ស្រន់ដល់បារមី នៃវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិនៅលើលោក និងជាពិសេសនៅភ្នំបាយ៉ង់កោ ឱ្យពលរដ្ឋកម្ពុជាគ្រប់រូបទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស និងប្រទេសកម្ពុជាជួបតែសុខសន្តិភាព និងមានការរីកចម្រើនទៅមុខកុំបីឃ្លៀងឃ្លាត។ ប្រាសាទព្រះគោ-ព្រះកែវ និងទេសភាពថ្ម២ដុំក្រៅពីប្រាសាទបុរាណ(បាយ៉ង់កោ)ដែលមានតម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ…

ភ្នំដាមានតម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌មហាសាលសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា។ ជាក់ស្តែង នៅលើភ្នំនេះ មានប្រាសាទអាស្រមមហាឫសី ដែលមានព្រះហរិហរៈ (ព្រះវិស្ណុ ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា) មួយអង្គ អាយុកាលពាក់កណ្តាលសតវត្សទី៧ នៃ គ.ស. បច្ចុប្បន្នតម្កល់នៅសារមន្ទីរជាតិសិល្បៈអាស៊ីហ្គីម៉េ ប្រទេសបារាំង (សូមអ្នកស្រុកបារាំងជួយថត និងសែរផងដើម្បីកូនខ្មែរបានស្គាល់) និង​ប្រតិមាមួយចំនួនតម្កល់នៅសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ។ ក្រៅពីតម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ ភ្នំ ដា នៅមានតម្លៃច្រើនទៀតរួមមាន៖ ទី១.ជីវ:ចម្រុះ(សត្វ-រុក្ខជាតិមានតម្លៃអភិរក្ស និងវិទ្យាសាស្ត្រ​មិនទាន់ដឹង) ទី២.សោភ័ណ្ឌភាពធម្មជាតិ ទី៣.កំសាន្ត និងលំហែអារម្មណ៍ទី៤.ជាភ្នំដែលមានរ៉ែមាស ឬលោហធាតុមានតម្លៃយើងមិនទាន់ដឹង។តម្លៃខាងលើរបស់ភ្នំដាត្រូវថែរក្សា និងការពារឱ្យបានគង់វង្សសម្រាប់​ជា​ប្រយោជន៍មនុស្សគ្រប់ជំនាន់ ដោយ​បង្កើតទៅជាតំបន់ការពារធម្មជាតិ (តំបន់បេតិកភណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ និងធម្មជាតិ)។ ភ្នំ ដា ស្ថិតត្រង់ចំណុចដែលមានរយៈទទឹង ១០°៥៧’៤៩” និង​រយៈបណ្តោយ ១០៤°៥៩’១៣” ក្នុងភូមិសាស្ត្រភូមិព្រែកតាផ ឃុំគោកធ្លក ស្រុកអង្គរបុរី ខេត្តតាកែវ មានចំងាយ ១០២គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ និងចំងាយ ២៤ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងដូនកែវ។ តម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌មហាសាលរបស់ភ្នំដា គឺប្រាសាទដែលកសាងនៅលើភ្នំ។ ភ្នំដាគឺ ជាគ្រឹះនគរបូរីកម្ពុជា (កន្លែងដុះដីមុនគេនៅប្រទេសកម្ពុជា)។ ពលរដ្ឋកម្ពុជាគ្រប់រូបពិតជាជឿជាក់លើបារមី…

ភ្នំបូរីមានរុក្ខជាតិច្រើនមុខដូចជាដើមរកា ទុំទេស និងជាជម្រកសត្វត្រកួត ស្កា ស្វា ពស់ថ្លាន់ ពស់ខ្មៅ(រនាម ក្របី)ជាដើម។ វែករនាមភាគច្រើនជាពស់អ្នកតា។ ភ្នំ បូរី អាចមានរុក្ខជាតិ និងសត្វដែលមានតម្លៃវិទ្យាសាស្ត្រ និងតម្លៃអភិរក្សដែលយើងមិនទាន់បានដឹង។ ភ្នំ បូរីមានសោភ័ណធម្មជាតិស្រស់បំព្រង និងជាកន្លែងដែលភ្ញៀវជាតិនិយមទៅកំសាន្ត។នៅលើភ្នំ បូរី មានសំណល់នៃគ្រឹះប្រាសាទបុរាណមួយចំនួន។ ការធ្វើកំណាយនៅភ្នំបូរីរកឃើញឆ្អឹងមនុស្សចាស់ កុមារតូចនិងទារក កុលាលភាជន៍(ចាន/ក្រឡ) គ្រាប់អង្កាំ និងបំណែកឆ្អឹងសត្វ។ យោងតាមឯកសារ ភ្នំបូរីប្រហែលជាកន្លែងផលិតកុលាលភាជន៍នៅសម័យចុងស.វទី១ មុន គ.ស។ ភ្នំ បូរី ព័ទ្ធជុំវិញដោយទឹកដែលពីបុរាណកាលអ្នកភូមិហៅថា ជាទន្លេភ្នំ។ ធ្លាប់មានអ្នកបង់បទ(អ្នកសច្ចំ) ដែលជឿលើបារមី(ព្រហ្មញ្ញសាសនា)ធ្លាប់ទៅសមាធិលើភ្នំនេះ។ ភ្នំ បូរី ស្ថិតនៅភូមិភ្នំបូរី ឃុំព្រែកផ្ទោល ស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ(ស្ថិតនៅជិតភ្នំដា)។ ក្រុមការងារបានថតនៅខែតុលា គ.ស ២០២០។ សូមបួងសួងវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិក្នុងលោក និងជឿជាក់លើពលរដ្ឋកម្ពុជាគ្រប់រូបរួមគ្នាថែរក្សាសុខសន្តិភាព ការពារបេតិកភណ្ឌជាតិ និងអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ សូមជូនពរសុខភាពល្អ និងសុភមង្គលគ្រប់ក្រុមគ្រួសារក្នុងឱកាសបុណ្យអុំទូក។ ប្រភព៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក Heritages Diary ‐ បេតិកភណ្ឌប្រចាំថ្ងៃ

ការងារ​បើក​ឡូរី​នៅ​ស្ទឹង​អូរ​ដំបង គឺជារ​បរស​ល់ពី​ដូនតា​របស់​អ្នកភូមិ​អូរ​ដំបង តាំងពី​ឆ្នាំ​១៩៧៨​មកម្ល៉េះ​។ អ្នកបើក​ឡូរី​នៅទីនេះ​ចងក្រង​គ្នា​ជា​សហគមន៍ ដើម្បី​ទទួលបាន​ប្រយោជន៍​រួម​។ ឡូរី​ដែល​នៅ​រក្សា​ភាព​ពាក់កណ្ដាល​បុរាណ​នេះ បច្ចុប្បន្ន​ភ្ញៀវ​ភាគច្រើន​ជា​ជនបរទេស​។​ ដើម្បី​អាច​ទៅដល់​កន្លែង​ជិះ​ឡូរី​នៅ​ស្ទឹង​អូរ​ដំបង គេ​គ្រាន់តែ​ធ្វើដំណើរ​ពី​ទី​រួម​ខេត្តបាត់ដំបង តាមផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​១០ ប្រមាណ​៥​គីឡូម៉ែត្រ​តែប៉ុណ្ណោះ នោះគេ​នឹង​ទៅដល់​ភូមិ​អូរ​ដំបង ឃុំ​អូរ​ដំបង​២ ស្រុក​សង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង ដែលជា​ទីតាំង​ជិះ​ឡូរី​សល់​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧៨​។ ​ រោង​ប្រក់​ក្បឿង​សម្រាប់​ឱ្យ​ភ្ញៀវ​ជ្រក​ភ្លៀង​និង​កម្ដៅ ឬ​អង្គុយ​រង់ចាំ ទំហំ​ទទឹង​ប្រមាណ​១០​ម៉ែត្រ​និង​បណ្ដោយ​ប្រហែលជា​១៥​ម៉ែត្រ ដែលមាន​គ្រែ​ត្រៀបត្រា​នៅក្រោម និង​មាន​តុ​កៅអី​ថ្ម​ខ្លះ​ផង​នោះ ជា​ចំណុច​ចាប់ផ្ដើម​នៃ​ការ​ជិះ​ឡូរី​។ ឡូរី​ធ្វើ​ពី​រនាបឫស្សី មាន​សណ្ឋាន​ដូចជា​គ្រែ​តែ​គ្មាន​ជើង ដែលមាន​ដាក់​កន្ទេលកក់​ពីលើ និង​មាន​ម៉ាស៊ីន​ជា​ជំនួយ​ឱ្យ​ឡូរី​ទៅមុខ​នោះ បានដាក់​តម្រៀប​គ្នា​ជា​ជួរ ប្របផ្លូវ​រថភ្លើង​។ អ្នកបើក​ឡូរី​មិន​ថា​ស្រី​ឬ​ប្រុស​នោះទេ ភាគច្រើន​មាន​សម្បុរ​ស្រអែម​និង​ខ្មៅ​។ ​ ម៉ោងជាង​១១​ព្រឹក​នៅទីនេះ​មិនមាន​អ្វី​លក់​ទេ ក្រៅពី​ធុង​លក់​ភេសជ្ជៈ​ព័ណ៌​ក្រហម​មួយ​នៅ​ជិត​ផ្លូវ​រថភ្លើង ក្បែរ​រោង​ប្រក់​ស័ង្កសី​តូច​មួយ​។ គ្រាន់តែ​ឃើញ​ភ្ញៀវ​ទៅដល់​ភ្លាម​មិន​ថា​ជា​ភ្ញៀវ​ខ្មែរ​ឬ​បរទេស​ឡើយ ម្ចាស់​វេន​ប្រមូលប្រាក់​បានចេញ​ពី​រោង​ប្រក់​ក្បឿង​មក​រាក់ទាក់​និង​ណែនាំ​ពី​សេវាកម្ម​ឡូរី​របស់ខ្លួន​។ ឡូរី​ដែលមាន​ជាង​២០​គ្រឿង ត្រូវបាន​បែងចែក​វេន​គ្នា ដើម្បី​ប្រមូលប្រាក់​វិលជុំ និង​វេន​បើក​ផងដែរ ដើម្បី​ទទួលបាន​ប្រយោជន៍​ស្មើគ្នា​។ បានន័យថា​បើ​ឡូរី​មាន​៣០ អ្នកបើក​ក៏មាន​៣០​នាក់​ដែរ ដូច្នេះ​មួយខែ ម្នាក់​មានតែ​មួយថ្ងៃ​តែប៉ុណ្ណោះ ដើម្បី​ប្រមូលប្រាក់ តែ​ពួកគេ​ត្រូវ​បើក​ឡូរី​រាល់ថ្ងៃ​។ បើ​មិន​ចំ​វេន​ប្រមូលប្រាក់​ទេ សមាជិក​ទាំងអស់​ទទួល​បាន​ប្រាក់ ១០,០០០​រៀល សម្រាប់​ដឹក​ភ្ញៀវ​មួយ​ជើង​។ សហគមន៍​បង្កើត​ប្រព័ន្ធ​បែបនេះ ដើម្បីឱ្យ​សមាជិក​ក្នុង​ក្រុម​របស់ខ្លួន​ទទួលបាន​ចំណូល​រាល់ថ្ងៃ និង​ស្មើភាព​គ្នា​។​…