#ams1minute

កម្ពុជាបានបញ្ចូលនូវគោលដៅថ្មីពាក់ព័ន្ធនឹងការកាត់បន្ថយ ការបញ្ចេញឧស្ម័នប្រមាណ ៣៨លានតោន, ការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលកកើតឡើងវិញចំនួន ២៥ ភាគរយនៅឆ្នាំ២០៣០ និងបានប្តេជ្ញារៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តរយៈពេលវែង ដើម្បីសម្រេចបាននូវអព្យាក្រឹតភាពកាបូននៅឆ្នាំ ២០២១។ កម្ពុជាសូមអំពាវនាវប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់បំពេញឱ្យបានពេញលេញនូវកាតព្វកិច្ច ដែលបានសន្យា ទាំងការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ និងការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យា ។ ប្រសាសន៍សម្តេចតេជោថ្លែងក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលស្តីពីការប្តេជ្ញាចិត្តពាក់ព័ន្ធនឹងអាកាសធាតុ #ams1minute

អត្ថបទរបស់លោកស្រី Rhona Smith អ្នករាយការណ៍ពិសេសអ.ស.ប ទទួលបន្ទុកផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា ចុះលើ eurasiaview កាលពីថ្ងៃទី១ ធ្នូ ស្តីពីប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាមានកម្រិតទាបបំផុត បានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញថា លោកស្រីមិនបានសិក្សាស៊ីជម្រៅលើសង្គមកម្ពុជាទេ។ លោកស្រីចោទប្រកាន់រាជរដ្ឋាភិបាលថាបានបិទសិទ្ធិនយោបាយរបស់អតីតបក្សប្រឆាំង។ ជាការពិត ការរំលាយគណបក្ស និងរាល់ការចាប់ខ្លួនគឺធ្វើឡើងតាមគោលការណ៍នីតិរដ្ឋ ដោយផ្អែកលើមាត្រា៤៥១ ៤៥៣ និង៤៩៥ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌកម្ពុជា។ រដ្ឋធម្មនុញ្ញ ចែងពីសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងការប្រមូលផ្តុំ តែមិនត្រូវប្រើប្រាស់ហួស រហូតដល់ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ សណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ និងសន្តិសុខជាតិនោះទេ។ បាតុកម្ម និងកូដកម្មរបស់អតីតសមាជិកបក្សប្រឆាំង មានលក្ខណៈញុះញុង ចោទប្រកាន់គ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ បង្កនូវវិនាសកម្ម និងប៉ះពាល់ដល់សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គម។ ការរំលាយគណបក្សសង្រ្គោះជាតិទៀតសោត មិនបានធ្វើឱ្យកម្ពុជាបាត់បង់គោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សឡើយ។ ការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៨ មានគណបក្ស ២០ចូលរួម ជាពិសេសអ្នកទៅបោះឆ្នោតមានដល់ទៅ ៨៣.០២ ភាគរយ នៃចំនួនអ្នកចុះឈ្មោះបោះឆ្នោតសរុប អត្រាខ្ពស់ជាងប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យនៅអ៊ឺរ៉ុបទៅទៀត។ តើលោកស្រីវាយតម្លៃលើមូលដ្ឋានអ្វីដែលថា កម្ពុជាបាត់បង់ប្រជាធិបតេយ្យ? លោកស្រីគួរពិនិត្យមើលជ្រុងនៃការពិត ដែលគណបក្សប្រឆាំងអំពាវនាវឱ្យកងទ័ពបះបោរ បង្កចលាចល ប៉ុនប៉ងផ្លាស់ប្តូររបប អំពាវនាវធ្វើពហិការបោះឆ្នោត ហៅព្រះមហាក្សត្រជាអាយ៉ង ហៅបរទេសឱ្យមកដាក់ទណ្ឌកម្មលើប្រទេសខ្លួន បំផ្លាញឆ្នាំងបាយរបស់ប្រជាពលរដ្ឋស្លូតត្រង់រាប់ម៉ឺននាក់។ តើនេះជាប្រជាធិបតេយ្យឫ? ពីពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលស្រលាញ់សន្តិភាព…

ថ្មីៗនេះ លោកស្រី Rhona Smith អ្នករាយការណ៍ពិសេសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ទទួលបន្ទុកផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា  បានសរសេរអត្ថបទ មួយផ្សាយលើសារព័ត៌មាន eurasiaview ដោយដាក់ចំណងជើងថា  “ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាធ្លាក់ចុះដល់កម្រិតទាបបំផុត”។ លោកស្រីបានសរសេរដោយចាប់ផ្តើមថា  “បើរាប់ចំនួនរឿងក្តីនយោបាយដែលកំពុងនៅក្នុងដៃតុលាការកម្ពុជា ប្រទេសនេះសមតែមានអស្ថិរភាពនយោបាយ ដែលជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ចលាចល” និងបានបញ្ចប់ដោយការសន្និដ្ឋានថា “អនាគតនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សដែលមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជាមិនមានភាពវិជ្ជមានទេ។”  អ្នកដែលបានអានអត្ថបទរបស់លោកស្រី អាចនឹងគិតថា នេះគឺជាអត្ថបទដែលសរសេរដោយសកម្មជនអតីតគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ឬដោយអ្នកដែលវង្វេងប្រវត្តិសាស្ត្រ ឬមិនយល់ដឹងពីប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា។ ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋកម្ពុជាមួយរូប ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណលោកស្រីជាអនេក  ដែលបានបញ្ចេញនូវទស្សន: និងកង្វល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកស្រី ចំពោះអនាគតនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សនៅកម្ពុជា  ដែលនេះបង្ហាញឱ្យឃើញពីការយកចិត្តទុកដាក់  និងការតាំងចិត្តចំពោះបេសកកម្មរបស់លោកស្រីនៅកម្ពុជា និងពីសមានចិត្តរបស់លោកស្រីចំពោះប្រទេស និងប្រជាជនកម្ពុជា។ ជាការពិត ប្រជាជនកម្ពុជាគ្រប់រូបប្រាថ្នាចង់បានប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស  ដូច្នេះហើយបានជាពួកគាត់តែងតែអនុវត្តសិទ្ធិពលរដ្ឋរៀងរាល់ ៥ឆ្នាំម្តង  តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣មក  ក្នុងការទៅបោះឆ្នោតជ្រើសរើសគណបក្សនយោបាយ និងមេដឹកនាំនយោបាយ។ ប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សដែលប្រជាជនកម្ពុជាប៉ងប្រាថ្នា គឺ “ប្រជាធិបតេយ្យដែលពូនជ្រុំ  ថែថួន  និងលើកតម្កើងសន្តិភាព ដើម្បីការរីកចម្រើន និងការអភិវឌ្ឍ” សម្រាប់ពលរដ្ឋកម្ពុជារាប់សិបជំនាន់តទៅមុខទៀត មិនមែនជា “ប្រជាធិបតេយ្យតាមបែបចិញ្ចើមថ្នល់ តាមបែបកម្លាំងមហាជន តាមបែបបដិវត្តពណ៌ តាមបែបផ្តលរំលំ  និងតាមបែបបំផ្លិចបំផ្លាញសុខសន្តិភាព  និងការអភិវឌ្ឍដែលកម្ពុជាប្រឹងប្រែងសម្រេចបានមកដោយសមុទ្រញើសឈាមនោះទេ។ លទ្ធផលការបោះឆ្នោតនៅឆ្នាំ២០១៣ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា…