-
ជ័យជម្នះ ៧ មករា សម្រេចបានស្នាដៃធំៗជាប្រវត្តិសាស្ត្រសម្រាប់ប្រជាជននិងមាតុភូមិកម្ពុជា
រាជរដ្ឋាភិបាលកំណត់យកថ្ងៃ ៧ មករា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ព្រមទាំងរៀចំជា« ទិវាបុណ្យរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា» ដែលបានអនុញ្ញាតឱ្យមន្រ្តីរាជការ កម្មករ និយោជិក ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានឈប់សម្រាកចំនួន១ថ្ងៃ ក្នុងទិវាបុណ្យនេះ។
-
៧ មករា មានអត្ថន័យជាប្រវត្តិសាស្រ្តសម្រាប់ជ័យជម្នះរបស់ប្រជាជាតិកម្ពុជា
ប្រជាជនកម្ពុជាចាត់ទុក ថ្ងៃ៧មករាជាថ្ងៃកំណើតទី២ និងបានធ្វើឱ្យគ្រួសារខ្មែរ និងប្រទេសជាតិទាំងមូល មានជីវិតរស់រានឡើងវិញ ចេញពីការកាប់សម្លាប់និងភាពងងឹតសូន្យសុង នៃរបបវាលពិឃាត របស់បនប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត ហើយបានចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសពីចំណុចក្រោមសូន្យ ឱ្យទទួលបានការរីកចម្រើនលើគ្រប់វិស័យ ក្រោមម្លប់សុខសន្តិភាព និងវឌ្ឍនភាពសង្គម។
-
សម្តេចធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត បង្ហាញពីយុទ្ធសាស្ត្ររបស់កម្ពុជា ទាក់ទងនឹងខ្សែក្រវ៉ាត់ និងផ្លូវសូត្ររបស់ចិន
-
បុណ្យកាន់បិណ្ឌភ្ជុំបិណ្ឌប្រជាពលរដ្ឋគួរគប្បីយកម្ហូបអាហារនំចំណីបែបណាទៅវត្ត
ភ្នំពេញ៖ ក្នុងរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ប្រជាពលរដ្ឋបានធ្វើម្ហូបអាហារទៅវត្តទៅវារ ទៅតាមទំនៀមទំលាប់ខ្មែរ។ បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ជាពិធីបុណ្យមួយដែលធំជាងគេ នៅក្នុងចំណោមពិធីបុណ្យទាំងអស់ ចំពោះអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅពេលដល់ថ្ងៃខែ ដែលត្រូវប្រារព្ធ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ គ្រប់បងប្អូនកូនចៅ សាច់ញាតិសន្ដានទាំងអស់ ទោះនៅទីជិត ឬទីឆ្ងាយ តែងតែធ្វើដំណើរទៅជួបជុំគ្នា ជាពិសេសឪពុកម្ដាយនៅស្រុកកំណើត ដើម្បីរៀបចំម្ហូបអាហារ បាយសម្ល ចង្ហាន់យកទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ ដែលគង់នៅវត្តអារាម។ ទាំងនេះ គឺជាទម្លាប់មួយដែលគេនិយមធ្វើតៗគ្នា របស់ជនជាតិខ្មែរជាយូរមកហើយ។ ហើយសម្រាប់ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌឆ្នាំ២០២២នេះ គឺប្រព្រឹត្តទៅចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ដល់ថ្ងៃ១៤រោច ខែភទ្របទ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១១ ដល់ថ្ងៃទី២៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ និង ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌគឺនៅថ្ងៃ១៥រោច ខែភទ្របទ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២៕
-
ប្រវត្តិពិធីប្លុង សូត្រទេសដោយព្រះគ្រូ ឌីម សារិ ព្រះអធិការវត្តរកាអា
-
ប្រពៃណីបោះបាយបិណ្ឌ
ភ្នំពេញ៖ ក្រោយពីប្រទេសខ្មែរ បានទទួលឥទ្ធិពលព្រះពុទ្ធសាសនា យ៉ាងគំហុក ពីប្រទេសឥណ្ឌា នៅជំនាន់សតវត្សរ៍ទី១១ (ក្រោមអធិបតីភាព នៃព្រះចៅគ្រងរាជ ជ័យវរ្ម័នទី៧) បូកផ្សំនិង ជំនឿវិញ្ញាណនិយម និង ជំនឿព្រាហ្មញ្ញសាសនា ដែលបានមកដល់ប្រទេសខ្មែរ តាំងពីជំនាន់ព្រះបាទ កោឌិណ្យជ័យវរ្ម័ន និង ព្រះនាងសោមាទេវី (ឬ ព្រះបាទហ៊ុនទៀន ព្រះនាងលីវយី ដែលជាឈ្មោះ ដែលពពួកឈ្មួញចិន បានដាក់អោយ ពេលចិនមកធ្វើជំនួញតាមសំពៅ នៅដែនដីជ្រោយសុវណ្ណភូមិ ) ពលរដ្ឋខ្មែរ បានបង្កើតទំនៀមទម្លាប់ថ្មីមួយទៀត យ៉ាងប្រសើរក្រៃលែង គឺការប្រមូលមូលមុំនាំគ្នា ប្រារព្ធប្រជុំបិណ្ឌ នៅក្នុងទីវត្តអារាម ដែលភាគច្រើន ច្រើនសង់នៅកណ្តាលភូមិ ដើម្បីអោយអ្នកស្រុក ស្រួលដើរចេញចូលព្រឹកល្ងាច ក្នុងការចែកចាយ នូវបុណ្យកុសល គឺផ្តល់នូវអំពើល្អ ចំពោះគ្នា ដើម្បីបង្កើន សេចក្តីសុខសន្តិមង្គលចម្រើនរុងរឿង ក្នុងចិត្ត ក្នុងគ្រួសារ និងក្នុងភូមិ ដែលខ្លួនគេរស់នៅ។ គោលការចំបង នៃការប្រារព្ធពិធីប្រជុំបិណ្ឌនេះ គឺធ្វើឡើង ដើម្បីរំលឹកនូវកតញ្ញូតាធម៌របស់ខ្លួនគេម្នាក់ៗ ចំពោះលោកអ្នកមានគុណទាំងឡាយ ព្រមទាំងមានការចែករំលែកបុណ្យ គឺអំពើល្អ ដែលជាទាន…
-
ទិដ្ឋភាពថ្ងៃបុណ្យដាក់បិណ្ឌ និងថ្ងៃភ្នុំបិណ្ឌរបស់ពុទ្ធសាសនិកជនខ្មែរ
ភ្នំពេញ៖ ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌនិងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ទិដ្ឋភាពនៅ តាមវត្តនានាទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា នេះជាពេលវេលាមួយ ដែលបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋពុទ្ធបរិស័ទ មានឱកាសក្នុងការធ្វើបុណ្យទាន សន្សំកុសល និងជួបជុំសាច់ញាតិបងប្អូន នៅតាមទីកន្លែងជិតឆ្ងាយ ជាពិសេសតាមទីវត្តអារាមនានា។ ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌបាត និងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងរៀងរាល់១ ឆ្នាំម្តង មានរយៈពេល១៤ថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ដល់ថ្ងៃ១៤រោច ខែភទ្របទ និងថ្ងៃទី១៥ជាថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំធំ។ ពលរដ្ឋប្រារព្ធធ្វើបុណ្យនេះឡើងដើម្បីជាការគោរពដឹងគុណនិងឧទ្ទិសកុសផលបុណ្យ ដល់បុព្វបុរសជំនាន់ដើម អតីតយុទ្ធជន ដែលបានពលីជីវិតដើម្បីបុព្វហេតុជាតិមាតុភូមិ បុព្វការីជន ញាតិការទាំង៧សន្តាន ដែលបានចែកឋាន តាមទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណី(…)
-
ប្រវត្តិ នៃពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ
ភ្នំពេញ៖ ប្រវត្តិបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ បើតាមការយល់ដឹង ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្យប្រព្រឹត្តតាមទំនៀមពី គឺទំនៀម ព្រះពុទ្ធសាសនា និងទំនៀមអ្នកស្រុក អ្នកភូមិ បានអោយដឹងទៀតថា នៅខាងរនោច នៃខែ (ភទ្របទ) ដែលផ្ទៃមេឃពោរពេញ ទៅដោយពពក ទឹកពេញអាកាស បណ្តាលភាព ស្រអាប់ ក្នុងរាត្រីគ្មាន ពន្លឺព្រះចន្ទ័ដែលប្រកបដោយភ្លៀងរលឹម ជាប្រចាំនោះ គេមានជំនឿថា ស្តេចមច្ចុរាជ បានដោះលែងសត្វនរកប្រេត អោយមករកញ្ញាតិមិត្ត និង កូនចៅ ដើម្បីទទួលកុសលផលបុណ្យដែលកូនចៅ ដែលសត្វប្រេតនរកទាំងនោះឧទិ្ទសទៅអោយ ប្រសិនបើថា សត្វប្រែតនរក នោះបានស្វិតស្វាញខិតខំរក គ្រប់ប្រាំពីរវត្ត មិនឃើញនោះទេ សត្វប្រេតទាំង នោះនឹងទៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនវិញ ដោយបានបន្សល់ទុកនូវបណ្តាសារ ដល់ កូនចៅដោយក្តី ទោមន្សសផង។
-
ទំនៀមទំលាប់ នៃពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ដកជាប់ក្នុងផ្នាត់គំនិតខ្មែរ
ភ្នំពេញ៖ ប្រវត្តិបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ បើតាមការយល់ដឹង ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្យប្រព្រឹត្តតាមទំនៀមពី គឺទំនៀម ព្រះពុទ្ធសាសនា និងទំនៀមអ្នកស្រុក អ្នកភូមិ បានអោយដឹងទៀតថា នៅខាងរនោច នៃខែ (ភទ្របទ) ដែលផ្ទៃមេឃពោរពេញ ទៅដោយពពក ទឹកពេញអាកាស បណ្តាលភាព ស្រអាប់ ក្នុងរាត្រីគ្មាន ពន្លឺព្រះចន្ទ័ដែលប្រកបដោយភ្លៀងរលឹម ជាប្រចាំនោះ គេមានជំនឿថា ស្តេចមច្ចុរាជ បានដោះលែងសត្វនរកប្រេត អោយមករកញ្ញាតិមិត្ត និង កូនចៅ ដើម្បីទទួលកុសលផលបុណ្យដែលកូនចៅ ដែលសត្វប្រេតនរកទាំងនោះឧទិ្ទសទៅអោយ ប្រសិនបើថា សត្វប្រែតនរក នោះបានស្វិតស្វាញខិតខំរក គ្រប់ប្រាំពីរវត្ត មិនឃើញនោះទេ សត្វប្រេតទាំង នោះនឹងទៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនវិញ ដោយបានបន្សល់ទុកនូវបណ្តាសារ ដល់ កូនចៅដោយក្តី ទោមន្សសផង។ ប្រសិនបើយើងមិនរំលឹងអ្វីដែលបានស្លាប់ទៅហើយ បាត់ទៅហើយ ពីអតីតកាលនោះទេ គឺយើងគ្មានអ្វីជាតម្លៃដុំកុំភួននោះទេ។ ហើយកាលណាយើងមិនចេះភ្ជុំរវាងមនុស្សរស់ជាមួយសត្វ ធម្មជាតិនោះទេ ចិត្តសាហាវរបស់យើង រំលោភទៅលើសត្វ ដែលគ្នាមិនចេះនិយាយស្តីក៏ដោយ ក៏អាចមានគំនិតឃោរឃៅ ហើយចិត្តអាក្រក់ ចិត្តកាច នៅតែដុះដាល ហើយបើចេះអាណិតសត្វ ឈើព្រៃធម្មជាតិនឹង កសាងចិត្តគំនិត…